رُبَّ رَجُلٍ کريمٍ لَقَـيْتُهُ  

رُبَّ فاعلِ خَيرٍ مذمومٌ           

رُبَّ کتابٍ قَيِّمٍ عندي

3)گاهي از مواقع رُبَّ برای تکثير می ­آيد:

رُبَّ کاسيَةٍ في الدُّنيا عاريَةٌ في الآخرَةِ:

چه بسيار اشخاصي که در دنيا دارای پوشش و لباسند ودرآخرت از آن بي­بهره­اند.

4)به رُبَّ « مای کافه »ملحق می شود و آن رااز عمل باز مي دارد در اين حالت براسم معرفه و همچنين فعل وارد مي شود.

اسم معرفه: رُبَّما بطرسُ قائمٌ       

رُبَّما السّائلُ أغنی النّاسِ  

  فعل: رُبَّما قامَ بطرسُ          

     رُبَّما کانَ السّائلُ أغنی النّاسِ    

5)حذف رُبَّ بعد از واو جايز است واسم بعد از واو مجرور به رُبَّ است نه به واو، مانند:

وَنَديْمٍ نَبَّهْـتُهُ : چه بسا همنشيني که آگاهش کردم

6)رُبَّ دارای متعلقي نيست زيرا آن به منزله­ ي حرف زائد است.

7)اگر رُبَّ در جمله­ي باشد که پس از آن فعل لازم قرار گيرددراين صورت آن اسم در موضع و محل رفع بنابر مبتدا مي باشد:

 رُبَّ خَطيبٍ فصيحٍ نَبَغَ فينا: چه بسا سخنور فصيحي که از جمع ما برخاسته است.

رُبَّ فاعلِ خيرٍ مذمومٌ

8) اگر رُبَّ در جمله­ي باشد که پس از آن فعل متعدي قرار گيردوخود آن فعل معمول ديگري را بعنوان مفعول نصب نداده باشد دراين صورت مجرو رُبَّ محلاً بنابر مفعول­به بودن منصوب مي باشد .

رُبَّ رجُلٍ صالِحٍ لَقَيتُ      

رُبَّ درسٍ طويلٍ حفظتُ  

9)اگر بعد مجرور رُبَّ فعل متعدي قرارگيرد وآن فعل بر ضمير وارد شده باشد در اين صورت مجرور رُبَّ را مي توان به دو صورت عنوان ساخت:

الف)محلاً بابر ابتدائيت مرفوع باشد.    

ب)محلاً بنابر اشتغال منصوب باشد.

رُبَّ وزيرٍ خطيرٍ حادَثتُهُ و هو أخفضُ منکَ جانباً           

 رُبَّ درسٍ طويلٍ حفظتُهُ  

 10)درموارد بسيار اندکی ضمير غايب به توسط رُبَّ مجرور می گردد که اسم منصوبی بعد از ضمير قرارگرفته که آن را تفسير مي­نمايد و ضمير پيوسته به صورت مفرد مذکر مطرح می شود.

رُبَّهُ شاباً نبيلاً صادفتُهُ     

رُبَّهُ شابَينِ نبيلَينِ صادفتُهُما    

رُبَّهُ شباباً نبلاءَ صادفتُهُم    

رُبَّه فتاة نبيلةً صادفتُها

  11) صفتي که براي مجرور رُبَّ  عنوان می­شود می تواند به صورت مفرد يا شبه جمله يا جمله فعليه مطرح گردد و در صورتي که نعت اسم مجرور جمله باشد نوعاً به صورت ماضي و يا اينکه مضارع مجزوم به « لَمْ» عنوان می شود:

رُبَّ صديقٍ وَفيٍّ عرفـتُهُ      

رُبَّ صديقٍ لَازَمَکَ عرفـتُهُ     

رُبَّ صديقٍ عندکَ عرفـتُهُ 

 رُبَّ صديقٍ في الشِّدةِ عرفـتُهُ       

رُبَّ صديقٍ لَمْ يَتَغَيَّرْ عرفتُهُ  

عَيِّن الخطأَ:

1)رُبَّ الْمُذنبِ لايُعاقبُ                       

2)رُبَّ صُمتٍ أَبلغُ مِن الکلامِ

3)رُبَّما نَجَحَ في الدروسِ مريمُ                  

4)رُبَّما الناجحُ فيکم